De ontwikkeling van de baby in je buik: het gezichtsvermogen
Na negen maanden zwangerschap is het dan zover: eindelijk kan je zien wie zich daar al die tijd in je buik heeft genesteld. De eerste aanblik van je kleine wonder is dan ook een heel ontroerend moment. Maar kijkt de baby ook naar jou? Kan hij je eigenlijk al goed zien of is hij nog zo blind als een mol? De waarheid ligt ergens in het midden.
Rondkijken in mama’s buik Hoewel er nog niet veel te zien is, kijkt een buikbaby al rond in mama’s buik. Vanaf de eerste weken beginnen zijn ogen zich te ontwikkelen, vanaf tien weken kan hij ze zelfs al bewegen. Een week later zijn de oogleden er. Als hij ze opent aan de 27ste week, wordt hij gevoelig voor licht en donker. Zo zal je kindje een rozige gloed zien als je met je blote buik in de zon zit. Die gloed wordt sterker naarmate de zwangerschap vordert en de buikwand steeds dunner wordt. Bij een echografie bijvoorbeeld kan je duidelijk zien hoe een buikbaby schrikt en zich wegdraait als er met een fel licht op je buik geschenen wordt. Gedurende de laatste weken van de zwangerschap gaat je kindje zijn ogen en oogleden oefenen: open- en dichtknijpen, de oogjes draaien en fixeren, enzovoort.
Na de geboorte In tegenstelling tot het gehoor en de tastzin, moet het gezichtsvermogen zich ook na de zwangerschap nog verder ontwikkelen. Zo kan je kindje na zijn geboorte nog erg scheel kijken. Dat komt omdat hij in de buik nog onvoldoende zaken te zien kreeg waarop hij zich kon fixeren. Hij leert het pas echt na de geboorte. Als hij drie maanden is, moet hij normaal gezien recht kijken. Een pasgeborene kan in zijn eerste maanden ook nog maar 25 centimeter ver zien. Dat wil zeggen dat je, als je visueel contact wilt hebben met de baby, je jouw gezicht minstens op die afstand moet brengen. Na drie maanden ziet de baby al 2,5 meter ver. Pas op zes maanden is zijn gezichtsveld volledig af.
Gezichten en contrasten Wil je je pasgeboren baby boeien? Dan is je gelaat het voorwerp bij uitstek dat hem kan fascineren. Vooral je glanzende ogen en je mond trekken hem aan. Ook als je gekke bekken trekt, zal hij zeker geprikkeld blijven. Hij herkent je gezicht overigens al vrij snel na de geboorte. Ook is een baby verzot op felle kleuren. Zet een pastelkleurig potje voor zijn neus en eentje in een fluokleur, hij grijpt beslist naar het laatste. Het potje in fluokleur staat immers sterker in contrast met de achtergrond dan het pastelkleurige potje en net dat wekt zijn interesse op.