Met zijn 90 km² is Bryce Canyon NP één van de kleinste maar ook één van de meest bezochte nationale parken van Amerika. De naam is afkomstig van een Mormoonse pioneer die aan de voet van de Bryce Canyon woonde in de periode van 1875 tot 1880.

De benaming is echter misleidend. In tegenstelling tot wat je zou kunnen denken, is Bryce Canyon geen canyon maar een kalkplateau dat zich op ongeveer 2000 tot 2750 meter hoogte situeert. Door deze ligging is Bryce Canyon ijzig koud in de winter en vrij aangenaam in de zomer. Laat je echter niet misleiden, vrij aangenaam is nog steeds bijna 30° Celcius.

Gevormd door regen en vorst over meer dan 60 miljoen jaar is dit park een echt pareltje. De vreemd gevormde rotspilaren (hoodoo's) zijn het meest typerende aan dit landschap. Ze werden gevormd doordat water bevroor in spleten van de kalksteen. Doordat ijs een grotere oppervlakte had, barste de spleet verder en braken er af en toe stukjes van de rots af. In de zomer werden alle stukjes rots mee afgevoerd door het regenwater en vormden zich de eigenaardige pilaren.

Een tip als je dit park bezoekt: alle stopplaatsen in het park liggen aan dezelfde kant. Rijd daarom eerst helemaal door naar het einde, zo kan je steeds rechts van de weg parkeren.