Pietendriesmolen in Aalter (Meetjesland)

De Pietendriesmolen, ook wel bekend als Toatse Meuln (naar de familie Taets), Molen Ter Pieten (naar het Goed Ter Pieten, het huidige Blauwgoed) of Driesmolen (naar het gehucht) is een windmolen op de grens tussen de Meetjeslandse dorpen Ursel, Knesselare en Aalter. Het is de oudste staakmolen van de streek. De eerste vermelding van deze windmolen stamt uit 1563 alwaar zij in een leenboek wordt vermeld als opvolger van de vroegere Oostmolen (watermolen aan de Durme) van het nabijgelegen Aalter.
Tot in het Ancien Regime was de molen eigendom van de heer van het Land van Woestijne en dus een banmolen (de mijlstaak van de Heer van Woestijne stond bij de Oostmolen). Omwonenden binnen deze mijl hadden de plicht hun graan hier te laten vermalen. In 1804, na een storm, wordt de molen heropgebouwd. Vele onderdelen worden gerecupereerd in de nieuwe molen.
Op 17 september 1880 kocht Petrus Taets de molen en alzo kwam zij in het private eigendom van de molenaarsfamilie Taets. De laatste molenaar-eigenaar (sinds 1921) op deze molen was "Henri" Hendrik-Emiel Taets (°1881-†1965).
In 1975 besloot de gemeente Knesselare (welke in 1974 eigenaar werd) tot herstelling van de molen en de aanstelling van architect Paul Goethals als ontwerper.
Vier jaar later, in 1979 werd er door molenmaker Mariman voor 5.789.311,- fr. begonnen aan de restauratie van de vervallen molen welke zou duren tot in 1983. In 2009 werd de molen nogmaals gerestaureerd door molenmakerij Wieme en in 2013/14 door molenmaker Peusens. Momenteel is de molen in gebruik als bakkersmolen door beroepsmolenaar Mike Ekelschot (molenaar op de molen sinds 2009)