Drongengoedbos in Aalter (Meetjesland)

In 1242 schonk of verkocht gravin Johanna Van Constantinopel en graaf Thomas van Savoye de woeste heidegronden van het Maldegemveld aan drie verschillende abdijen. De abdij van de Norbertijnen van Drongen, de Sint-Baafsabdij in Gent uitgebaat en de abdij Ter Doest in Lissewege.
De ontginning van die woeste gronden verliep moeizaam en kwam pas op kruissnelheid onder het bewind van abt De Stoop in 1740. Deze abt stapte af van het plan om van het Maldegemveld een landbouwgebied te maken, dat bleek onmogelijk door de harde kleigrond. Hij liet de dreven, die er vandaag nog zijn, volgens dambordmotief aanleggen voor bosontginning. In 1746 bouwde hij de nieuwe Drongengoedhoeve. Het bewijs daarvoor kan men nog altijd lezen in de twee wapenschilden boven de poort. Enerzijds de spreuk van de abdij van Drongen: vita brevis (het leven is kort), anderzijds het persoonlijke wapenschild van abt De Stoop: corda juncta cordibus (laat de harten verenigd zijn). De hoeve en het gebied valt in privéhanden na de Franse revolutie. Vanaf dan moet het bos stilaan weer plaats maken voor landbouwgrond.
In 1955, in volle Koude Oorlog, legde de NAVO midden in het Drongengoedbos een vliegveld aan om mogelijke aanvallen van het het Sovjetblok af te slaan. In de praktijk werd het vliegveld al snel een reservevliegveld en dit tot 1993. Na 1993 werd het eigendom van het Belgische leger dat het als oefenveld en oefenterrein gebruikt en verhuurd voor privé gebruik. De laatste jaren wordt het vliegveld enkel nog gebruikt voor recreatieve sportvliegerij. Op het vliegveld wordt ook jaarlijks Wings & Wheels georganiseerd: een openluchtexpositie van tanks, militaire voertuigen en vliegtuigen.