Aziatische schone
Tricyrtis is de wetenschappelijke naam van het bloemengeslacht van lelieachtigen, waarbij de naam verwijst naar de zakjes die aan de basis van de buitenste bloemblaadjes gevormd worden. De hoog opgaande groene stengels vertakken zich bovenaan in tuilen, terwijl de bladeren relatief klein en lancetvormig zijn. De exotische bloemen zijn ster- of klokvormig en naast de uiteenlopende kleurpatronen zijn ze versierd met stippen en streepjes.
Misschien ken je de plant beter onder de namen paddenlelie, armeluis orchidee of bosorchidee. Met deze laatste benaming licht men al een tipje op van de natuurlijke vindplaats van de bloemen, namelijk in bosrijke berggebieden en ravijnen van Taiwan, Korea, Japan, de Filippijnen, Nepal, China, Bhutan en India.
Standplaats van tricyrtis
Wij plantten tricyrtis in twee grote bloempotten in het late voorjaar. Je kan de planten ook in bloembedjes en borders planten in volle grond. Het mooiste resultaat bereik je als je tricyrtis in groep bij elkaar plant. Laat wel vijftien à twintig centimeter tussen elke plant, want de volgende jaren zal de plant uitlopen via de korte, kruipende wortelstokken. Afhankelijk van de standplaats, wordt tricyrtis 50 à 65 centimeter hoog
Omdat tricyrtis van nature in bossen groeit, doen de planten het goed op een plaats in de schaduw of halfschaduw. Volle zon levert verbrande en dus bruine bladeren op. Alleen de soort tricyrtis formosana verdraagt wat meer zon.
In bossen tref je een vochtige, humusrijke ondergrond aan, dus dat probeer je best te imiteren. Zorg wel voor een goede waterdoorlaatbare bodem. Het is niet de bedoeling dat het grondmengsel voortdurend kletsnat is en heel veel water vasthoudt, want dan rotten de planten weg.
Bloei van tricyrtis
Volgens het boekje bloeit tricyrtis in augustus en september. Bij ons liet hij echter even op zich wachten, waarschijnlijk omdat hij pas op het einde van het voorjaar aangeplant werd. Eerst openden enkele bloempjes zich voorzichtig, maar na enkele weken bloeiden de planten uitbundig. En dat doen ze tot in de herfst, ondanks koude nachten.
Winterharde lelie
Over die koude valt nog meer te zeggen. De meeste tricyrtissoorten zijn winterhard tot -15°C. Alleen de soort die meestal op plantenbeurzen aangeboden wordt, is minder goed bestand tegen koude: het betreft tricyrtis formosana. Deze kan je best afdekken als het gaat vriezen, zeker als hij in een pot staat. Als je de planten onder een boom kan plaatsen, genieten ze ook van diens natuurlijke bescherming tijdens de koude wintermaanden.
Soorten tricyrtis
Op de meeste plantenbeurzen vind je enkel tricyrtis formosana. Als je echter de smaak van tricyrtis te pakken hebt, kan je op zoek gaan naar een twintigtal andere natuursoorten en hybriden. Wij selecteerden enkele mooie soorten voor je: