Een van de oudste gebruiken die de mensen tijdens de midwinterfeesten hadden, was het geven van cadeautjes. Het gebruik dateert al van in het Stenen Tijdperk toen de eerste volkeren sedentair werden en leefden van landbouw.

Voedselruil
De mensen deelden de pakjes niet zomaar uit voor het plezier van de ander. Ze hadden er wel andere bedoelingen mee. Overigens, van echte pakjes kon ook niet gesproken worden, omdat het uitsluitend over het uitdelen van voedsel ging. Tijdens de wintermaanden moest iedereen karig omspringen met de voedselvoorraad. Eenmaal men echter de helft van de winter doorstaan had, vierde men dat door er even niet zo zuinig mee om te springen en een feestmaal te maken. Iedere landbouwer maakte zo zijn feestschotel klaar en ruilde die dan met de schotel van een ander zodat er een gevarieerde feestmaaltijd ontstond.

Wierook en mirre
Door de eeuwen heen zijn de voedselgeschenken meer en meer gaan veranderen in echte geschenkjes zoals we ze nu kennen. De traditie werd zo populair dat volkeren gingen geloven dat het ongeluk bracht als ze het niet deden. Het raakte stilaan ook geïntegreerd in het christelijke kerstfeest. De geschenken symboliseerden die geschenken die de drie wijzen meebrachten uit het Oosten.

Kerst en/of nieuw
Sommige mensen geven met Kerstmis én met Nieuwjaar geschenken. Anderen geven er alleen met kerst of alleen met nieuw. Wanneer ze ook gegeven worden, weinig mensen denken vandaag nog aan de drie wijzen als ze het doen. Tegenwoordig staat het uitdelen van geschenken vooral voor een gevoel van verbondenheid. Geschenken geef je immers niet alleen, je krijgt er ook.