Hij heeft maar kort als stadspoort dienst gedaan want hij werd in 1465 dichtgemetseld. Sindsdien draagt hij de naam Drogenapstoren, vernoemd naar de stadsmuzikant Tonis Drogenap.
Tonis heette niet echt Drogenap, dat was maar een bijnaam. Waarschijnlijk werd hij zo genoemd omdat hij nogal veel dronk. Een nap is een soort drinkbeker. Een andere theorie is dat hij zo werd genoemd omdat hij heel arm was. Drogenap woonde in Zutphen rond 1555 en vernoemde de toren naar zichzelf.
Vanwege zijn prominente plaats in de geschiedenis van Zutphen besloot de Stichting Drogenap in 1999 een standbeeld voor hem op te richten. Tijdens het ontstaan van het beeld was de werkplaats van beeldhouwer Oscar Rambonnet vrij toegankelijk voor publiek, dat het wordingsproces met grote belangstelling volgde. De kunstenaar koos ervoor om niet de figuur zelf, maar alleen diens kleding weer te geven. Omdat de sculptuur hol is en aan de achterzijde open, kan nu iedereen - letterlijk - in de huid van Drogenap kruipen. Kenmerkend aan het standbeeld en aan Drogenap was de trompet die hij altijd bij zich had.
Van 1888 tot 1927 was de toren in gebruik als watertoren. Na 1927 besloot het bestuur van Zutphen tot de bouw van een nieuwe watertoren ter vervanging van het reservoir in de Drogenapstoren. In de Tweede Wereldoorlog werd de Drogenapstoren gedeeltelijk opgeblazen, waarbij de Duitsers zonder dat ze het wisten tegelijkertijd een deel van de wapenvoorraad van het verzet vernietigden.
