Station van Aalst in Aalst (Scheldeland: Denderstreek en Rupel)

Het stationsgebouw werd ontworpen door de Belgische architect Jean-Pierre Cluysenaar in 1852 en werd op 6 juli 1856 officieel ingehuldigd door kroonprins Leopold, de latere Koning Leopold II. De bouwstijl van het stationsgebouw is een mix van een middeleeuwse burcht met een gotisch stadhuis. Het gebouw werd opgetrokken in Boomse papensteen en blauwe hardsteen, wat doet denken aan de Tudorgotiek. De twee zijpaviljoenen en de luifel aan de perronzijde kwamen er in 1890 bij.

In 1975 was het gebouw "versleten" en op 26 augustus 1975 werd een slopingsaanvraag ingediend. Verschillende instanties en verenigingen drongen er, wegens het unieke (historisch) karakter, op aan om het buitengedeelte te bewaren. Een Koninklijk Besluit van 19 juni 1978 zorgde voor de bescherming van het oude stationsgebouw en de omgeving. In september 1990 werd het stationsgebouw dan toch afgebroken, maar zonder aan de buitengevels en de toren te raken. Het is het enige "station de ville" van Jean-Pierre Cluysenaar dat nog bestaat. De stations van Ninove en Geraardsbergen werden volledig afgebroken om plaats te maken voor een gelijkvloerse nieuwbouw.

Een schaalmodel van het Aalsterse station is te bezichtigen in de lokalen van de Oost-Vlaamse Modelbouwvereniging in Aalst.

Eind 2001 sloegen de stad Aalst, De Lijn, de NMBS, de Post en NV Amylum de handen in mekaar om de Aalsterse stationsomgeving (Project ASO) grondig te verfraaien.