Tempio di Adriano in Piazza Navona (Rome)

De Tempel van Hadrianus was gewijd aan de vergoddelijkte keizer Hadrianus, overleden in 138. Zijn opvolger Antoninus Pius liet de tempel in 145 bouwen op het Marsveld in Rome.

Na de val van het Romeinse Rijk raakten de vele heidense tempels in verval en werden afgebroken zodat de stenen, het marmer en de zuilen konden worden hergebruikt in nieuwe paleizen en kerken. Ook de Tempel van Hadrianus is zo grotendeels verdwenen. Omdat de resterende muur in de middeleeuwen werd gebruikt om een fort te bouwen, is een deel van de tempel bewaard gebleven. Elf zuilen en de noordoostelijke muur staan nog overeind. De Korinthische zuilen zijn gemaakt van marmer, ze zijn 15 meter hoog en hebben een diameter van 1,44 meter. De zuilen worden bekroond door een sierlijk fronton, dat door de eeuwen heen beschadigd en daarna niet erg netjes gerestaureerd is. Oorspronkelijk waren er 13 zuilen aan de beide lange zijden, en 8 aan de korte. De muur achter de zuilen is gemaakt van peperino en was ooit geheel bekleed met marmeren platen, die allemaal zijn verdwenen.

De zuilen staan op een vijf meter hoog podium, dat door het gestegen straatniveau onder de grond verdwenen is. De zuilen lijken direct op de straat te staan. Recht voor de zuilen is de grond gedeeltelijk weggegraven waardoor het podium en het oude straatniveau weer te zien zijn. De tempel was rijkelijk versierd met afbeeldingen en oorlogstrofeeën uit het hele Romeinse rijk. Een aantal van deze decoraties zijn nu te zien in musea in Rome en Napels, zoals het Capitolijns Museum.

De tempel stond vroeger in een grote rechthoekige porticus, waarvan de hoofdingang aan de Via Lata, de huidige Via del Corso, stond. De overgebleven zuilen van de tempel geven een goede indruk van de grote afmetingen van het gehele complex.

In 1695 zijn de 11 resterende zuilen opgenomen in een nieuw gebouw aan de Piazza Pietra, dat rond deze tijd ontworpen was. In het gebouw zetelde een pauselijk douanekantoor. Later is in dit pand de Romeinse aandelenbeurs gevestigd, die er nog steeds zit. De ruimten tussen de zuilen werd dichtgemaakt zoals op de tekening van Giuseppe Vasi te zien is.
In de 20e eeuw is een grote restauratie uitgevoerd waarbij de zuilen weer vrijgemaakt zijn en de grond voor de tempel is afgegraven tot het oorspronkelijke straatniveau.