Weligama: paalvissers en het Taprobane eiland in Galle en omgeving (Zuidkust van Sri Lanka)

Letterlijk vertaald betekent Weligama 'zanderig stadje', refererend naar zijn stranden en baai. Weligama bezoek je voor zijn stranden, steltvissers, goed bewaarde koloniale huizen en het eilandje Taprobane.

Taprobane eiland
De eerste eigenaar van Trapobane was graaf Mauny-Talvande. Mauny kwam in Sri Lanka samen met Sir Thomas Lipton, de theemagnaat, en werd onmiddellijk verliefd op het eiland. Het was hij die de enige villa op Tabrobane in 1918 bouwde nadat hij besloot naar Weligama te komen om het nooit meer te verlaten. Tijdens zijn leven ontving graaf Mauny er de grootsten op aarde en na hem namen nog veel ronkende namen er hun intrek: Paul Bowles, Peter ten Hoopen en Kylie Minogue. Deze laatste schreef zelfs een lied ter ere van het eiland:



De naam Taprobane is afkomstig van het oude Griekse woord voor Sri Lanka. Graaf Maunay gaf deze naam naar de gelijkenis van het kleine eiland op zijn grote broer: Sri Lanka.

Wens je ook een nacht door te brengen op dit privé eiland zoals bovenstaande edellieden, dantel je hiervoor 1.500 euro neer in het hoogseizoen (per nacht). ( taprobaneisland.com )

Steltvissers of paalvissers
Paalvissen is een attractie voor kijklustigen in het zuidwesten van Sri Lanka. Met één hand zich vasthoudend aan een paal die vastzit in het rif, met het andere een vislijn hanterend en hopend op bijtgrage vis, steltvissers zijn ware acrobaten.
De traditie startte kort na de tweede wereldoorlog. In die tijd waren er veel vissers maar niet iedere visser had een steen om op te zitten tijdens het vissen. Om dit plaatsgebrek op te lossen, besloten sommigen om ijzeren palen, overgebleven van de oorlog, in het rif te planten. Al vlug werden deze ijzeren palen ook schaars en ontdekten ze dat houten palen een goed alternatief boden.
Waarom dan niet vissen met een net? Simpelweg omdat netvissen vissen doet opschrikken en dit zou betekenen dat de vissers steeds verder of op andere plaatsen zou moeten gaan vissen om de "vluchtende" vissen te kunnen vangen. Het afwachtende visgedrag van paalvissers zorgt er dus voor dat men kan blijven vissen op de zelfde locatie.

Echte paalvissers of steltvissers zijn zo goed als uitgestorven. Gelukkig voor hen die het willen zien, zijn er nog enkele vrijwilligers die in ruil voor fooi een stok beklimmen en de vissende houding aannemen. Enkele hotels en shops hebben om die reden lokale Sri Lankanen in dienst om zo toeristen naar hun stadje te lokken.