Het verborgen begijnhof in de Lange Violettestraat is als één van de best bewaarde begijnhoven van voor de Franse Revolutie zeker de omweg waard. Al in 1243 werd het opgericht door Johanna van Constantinopel voor vrouwen die door hun echtgenoot achtergelaten waren omwille van oorlog of andere omstandigheden. In hun gesloten en godsvruchtige wereld kregen zij door de eeuwen heen het statuut van kloosterlingen. Pas op 20 mei 2008 is het laatste begijntje van het Klein Begijnhof van Gent overleden.
Ondanks de ligging, biedt dit begijnhof een oase van rust en een uniek inzicht in de manier waarop de begijntjes door de eeuwen heen geleefd hebben. Ook vandaag nog wordt het bewoond, zij het niet langer door begijntjes. Het werd in 1998 door UNESCO erkend als werelderfgoed en is elke dag te bezoeken tussen 7 uur 's morgens en 10 uur 's avonds.
