Het fort is gebouwd tussen 1889 en 1911 en diende ter afsluiting en verdediging van de accessen gevormd door Westelijke Beemsterringvaart met de daarlangs lopende kaden en wegen. Het was indertijd één van de modernste en zwaarst bewapende forten van de Stelling van Amsterdam, voorzien van een pantserkoepel met een dubbelloops 10,5 centimeter kanon.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het fort gemobiliseerd. Er waren toen 300 soldaten gelegerd. Het is verder in verschillende perioden in gebruik geweest als gevangenis voor dienstweigeraars. De schrijver Herman de Man zat in 1918 in dit fort gevangen wegens dienstweigering. In de meidagen van 1940 werd in het fort een aantal prominente NSBérs gedetineerd, onder wie Kees van Geelkerken. Van 1946 tot 1947 was het een kamp voor politieke delinquenten.
