Haas
Hazen hebben meestal een roodachtige, bruine vacht; minder vaak kom je zwarte of zandkleurige hazen tegen. In de zomer is de pels wel lichter van kleur dan in de winter. De korte haren op de buik, de zogenaamde onderwol, zijn altijd wit. Ook de staart is van onder wit, van boven is hij daarentegen zwart.
Deze nachtdieren kunnen tot zeven kilo zwaar worden en 48 à 70 cm lang. Vergeleken met konijnen, zijn zowel de oren, de ledematen als de staart langer. Zo is de staart ongeveer 10 centimeter lang.
Het meest bekende stukje haas is ongetwijfeld de hazenrug, al dan niet voorzien van peesweefsel. Dit laatste laat men alleen zitten, als men de kant met peesweefsel aanbraadt. Het smelt dan weg en houdt het vlees sappiger. Daarnaast gebruikt men ook de hazenbout en schouder in gerechten.
Meestal zijn de hazen die op ons bord terechtkomen afkomstig uit Zuid-Amerika, ze worden diepgevroren naar Europa gevoerd.
Wild konijn
De vacht van wilde konijnen is grijsbruin à blauwgrijs, ook de onderwol is grijs. Hier en daar hebben ze bruine vlekken. De staart van deze dagdieren is bovenaan zwartbruin en onderaan wit.
Wilde konijnen wegen heel wat minder dan hazen: één à twee kilo op een kop-romplengte van 34 à 50 cm. Niet alleen zijn de achterpoten korter, ook de staart is iets kleiner: gemiddeld zes centimeter lang. Vergeleken met tamme konijnen, zijn de oren van wilde exemplaren minder lang dan de kop.
Een wild konijn bereidt je meestal in zijn geheel. Het roze vlees van wild konijn is licht, mals en fijn van smaak.
Tam konijn
Gedomesticeerde konijnen kan men indelen in talloze rassen. Tamme konijnen variëren niet alleen in grootte, ook in kleur, vachtlengte en de stand van de oren. Zo maakt men in de eerste plaats een onderscheid op basis van de grootte: dwergkonijnen die men enkel als huisdier houdt, komen niet op ons bord terecht, wel kleine, middelgrote of grote konijnen. Verder zijn er tamme konijnen met een witte, bruine, roodbruine, zwarte, grijze, blauwgrijze enz. vacht.
De Vlaamse reus, een groot ras, is bijvoorbeeld qua grootte vergelijkbaar met de haas. De kop-romplengte is zeker 65 centimeter, het gewicht kan oplopen tot zeven kilo.
Het vlees van het tamme konijn is mals en licht. Het heeft wat weg van gevogelte. Je kan het in zijn geheel of in stukken bereiden.
Wist je trouwens dat de Romeinen pasgeboren konijntjes aten als delicatesse? Nochtans waren ze de eersten om konijnen als huisdier te houden.
