recepten, koken & voeding
recepten
cocktails & party
koken & keuken
voeding
InfoTalia  >  eten  >  Vis & Schaaldieren

Koop vis op basis van de VISwijzer en MSC-kwaliteitslabels

De vispopulatie in de oceanen en wateren is drastisch geslonken. Met de VISwijzer en het MSC-label leer je als consument duurzaam gevangen vis te kopen en zo een milieuvriendelijke keuze te maken.

Biodiversiteit in dalende lijn

In tegenstelling tot gevogelte en vlees ziet men vis veelal als onuitputtelijke voedselbron. Niets is minder waar: bepaalde vissoorten zijn quasi uitgeroeid, andere zijn goed op weg richting uitsterven. Vooral vissoorten vlak onder het wateroppervlak leven, worden zeldzamer met de dag. Kortom, de biodiversiteit in de wateren kan snel verdwijnen.

 

Statistieken van het WWF tonen aan dat de biomassa van grote roofvissen in oceanen slechts tien procent bedraagt van de biomassa in het pre-industriële tijdperk. Vooral sinds de komst van de grote vissersschepen gaat het bergaf: op tien à vijftien jaar tijd zijn de visbestanden met 80% in aantal gedaald. Om het op jaarbasis uit te drukken: in 2003 ving men in totaal 98,3 miljoen ton vis op zee, vooral in de Stille en de Atlantische Oceaan.

 

De consument maalt niet over de afnemende biodiversiteit. Zowel in de supermarkt als in de visspeciaalzaak wordt er weinig gelet op de herkomst en het soort vis dat men koopt. Denk bijvoorbeeld aan witte vis. Zolang hij wit ziet, geen graten heeft en mals is, is de consument tevreden.

 

Oorzaken van overbevissing

Bewustwording is één zaak, ernaar handelen is een andere. De vissers waren de eersten om te ontdekken dat de vispopulatie afnam. Ze weten ook wel dat het noodzakelijk is om het onderwaterleven te beschermen, maar doen er weinig aan. Doorgaans geven commerciële motieven de doorslag.

 

Waar wrinkt het schoentje volgens WWF?

  • Technologische vooruitgang  - De technologie van de afgelopen vijftig jaar maakte een enorme schaalvergroting mogelijk door de komst van snelle en grote boten met krachtige motoren, met gigantische netten en koelkasten om de vis te bewaren. Dan hebben we het nog niet gehad over de satellieten en sonars waarmee de vissers scholen vis opsporen.

  • Vismethoden - Koraalriffen zijn erg belangrijk voor de voortplanting van het visbestand, maar diverse vismethoden zaaien er volop vernieling. Zo zijn er de bodemtrawlnetten met rubberen rollen of banden die men over de bodem sleept, koraalriffen incluis. In Zuid-Australië is op die manier negentig procent van de koraalriffen volledig vernield. Het onderwatermilieu wordt ook beschadigd door het illegale gebruik van cyanide om vissen verdoofd, doch levend te vangen voor aquaria en restaurants of dynamiet waardoor de vissen dood komen bovendrijven. Alleen al in Hong Kong verorbert men jaarlijks twintigduizend ton levend gevangen vis. Ten slotte blijft er ook heel wat vissersmateriaal achter in de zee en op de bodem, dat op zijn beurt schade aanricht en waar vissen en dieren in verstrikt raken.

  • Bijvangsten - Ook vis waar men niet bewust op jaagt, komt in netten terecht. Jaarlijks sterven zo meer dan driehonderdduizend walvissen, dolfijnen en bruinvissen. Jonge vissen, zeeschildpadden, zeevogels, zeesterren, koralen... zijn op die manier eveneens het slachtoffer van de visserij.

  • Slecht beheer - De visserijregelgeving is gebrekkig: er bestaan weliswaar heel wat reglementeringen en quota, maar vaak worden die noch geratificeerd, noch toegepast noch gecontroleerd. Hierdoor tiert de IUU-visserij welig: de illegale, niet-geregistreerde en niet-gereguleerde visserij. Bovendien is slechts een peulschil van de wateren MPA of beschermd zeegebied, waardoor vissen niet voldoende kansen krijgen om zich voort te planten.

  • Subsidies - Jaarlijks ontvangen de vissersvloten gemiddeld vijftien miljard dollar. Door het verkeerd aanwenden van deze subsidies zijn er nu te veel visserschepen in verhouding tot de oceanen in plaats van vice versa.

  • Oneerlijke visserijakkoorden met ontwikkelingslanden - In ruil voor een som geld krijgen industrielanden of handelsblokken toegang tot visgronden van ontwikkelingslanden die meestal nog rijkelijk bevolkt zijn. De gehoopte duurzame ontwikkeling komt er echter niet, wel overbevissing, voedselonzekerheid en nadelinge omstandigheden voor de lokale vissers. Zo heeft de EU een akkoord met Senegal gesloten voor vier jaar waarbij 125 schepen onbeperkt mogen vissen op de Senegalese wateren.

  • IUU-visserij - Dertig procent van de visvangst is IUU oftwel illegal, unreported and unregulated. Deze vorm van georganiseerde misdaad houdt in dat heel wat bedrijven wetten en akkoorden omzeilen, hun vangsten niet aangeven en zich niets aantrekken van zeefauna en -flora.

Is kweken dan geen oplossing?

‘Ja en nee’ is het antwoord op bovenstaande vraag, alles hangt af van de gehanteerde kweekmethode. Bepaalde methodes blijken heel wat nadelige gevolgen te hebben, waardoor de situatie alleen maar verergert. Ook zijn er onderlinge verschillen: het kweken van tonijn is bijvoorbeeld heel wat minder aangewezen dan het kweken van oesters.

  • Men heeft ruimte nodig om te kweken en dat is in onze dichtbebouwde wereld geen vanzelfsprekende zaak.
  • De vervuiling die gepaard gaat met de viskwekerij.
  • Wilde vis blijft nodig voor de kweek op zich en als voer voor kweekvis.
  • Kweekvis kan ontsnappen en zo parasieten en ziekten verspreiden onder de natuurlijke vispopulatie.

Men voorspelt dat de visteelt binnen enkele jaren de veeteelt gaat inhalen in omvang, waardoor deze nadelen het milieu alleen maar meer parten gaan spelen.

 

Bewust kopen als consument

Aan heel wat aspecten die tot overbevissing leiden kan je als consument niets doen. Denk aan het slechte beheer van beleidsmakers en allerhande criminele praktijken. Toch heeft ook de consument impact in deze wereld van vraag- en aanbod.

 

Koop bewust vis. Hierbij hoort een gezonde interesse voor de vis die op je bord ligt. Waar komt die vis vandaan? Hoe werd hij gevangen? Hoeveel schade liep de omgeving op bij het vangen?... Lees steeds het etiket: hierop zou je wettelijk gezien alle informatie moeten terugvinden. Als je geen zin hebt om je te verdiepen in de visserij, let dan op het MSC-label of maak gebruik van de VISwijzer. Zo draag jij ook bij aan een duurzame visserij!

 

MSC-kwaliteitslabel
Het MSC-label is een initiatief van WWF en Unilever uit 1996. Ze riepen de Marine Stewardship Council of MSC in leven als onafhankelijke NGO die de actoren op de visserijmarkt aanzet om verantwoord te vissen en te verkopen zowel op milieu-, als sociaal als op economisch vlak.

 

De standaard van de MSC is het enige internationaal erkende evaluatie- en certificatieinstrument voor duurzame en milieuvriendelijke visvangst. De consument kan meer dan 240 producten met een MSC-kwaliteitslabel kopen in onder meer supermarkten over heel de wereld. Het betreft zowel verse, diepgevroren als gerookte en ingeblikte vis.

 

 

 

VISwijzer

Het meeste recente initiatief van het WWF in samenwerking met Stichting de Noordzee is de VISwijzer. Zo kunnen consumenten onmiddellijk zien of de vis afkomstig is van duurzame visserij of van destructieve visvangsten.

 

Meer info op Goedevis VISwijzer 


© InfoTalia.com | Privacy Policy | Cookie Policy

HOME

recepten

feestje

koken

voeding