Zelfs de farao's wisten het: die snelgroeiende, smakelijke blaadjes die in de Nijl groeien zijn een bron voor kracht en levenslust. Sinds de tuinkers uit het warme Egypte naar Europa werd gebracht, heeft de groente weinig aan weldaad moeten inboeten. Behalve rijk aan vitamines A, B en C, calcium, caroteen en mosterdolie, beschikt de tuinkers ook over een bloedzuiverende, spijsverteringsbevorderende en urineafdrijvende werking. Onder welke naam je de tuinkers ook kent (cresson, peperkers, sterrekers of bitterkers), verwar ze in elk geval niet met de waterkers, die grotere bladeren heeft en een autochtone West-Europese plant is.

Seizoen
In volle grond wordt tuinkers tussen maart en september gekweekt. Op een zonnige vensterbank groeit de plant echter het hele jaar door.

Op de markt
Tuinkers kan heel makkelijk thuis gekweekt worden, maar wie toch in de winkel koopt, kiest beter kleinere, nog lichtgroene plantjes, die iets langer bewaren.

Hoe schoonmaken
De stengels aan de basis afknippen, afspoelen en voorzichtig droogdeppen.

Hoe bereiden
Tuinkers wordt veelal rauw geserveerd in salades of als garnering. De zaden kunnen ook in een ovenschotel worden verwerkt.

Lekkere combinaties
In Nederland wordt tuinkers traditioneel rauw gegeten in combinatie met een boterham met suiker en citroensap.
De zaden hebben een pittige, mosterdachtige smaak, die overheerlijk is bij zware vleesgerechten als lams- en varkensgebraad.

Bewaren
Tuinkers wordt bij voorkeur vers gegeten. Op een vochtige bodem kan tuinkers hoogstens een week in de koelkast worden bewaard.

Recepten
Bruschette met tuinkerspesto en mortadella